No make-up?

Na YT ostatnio rozwinęła się akcja pod tytułem NO MAKE-UP WEEK, którą z polskich dziewczyn zapoczątkowały Nieesa25 i Nissiax83. Dla tych, które jeszcze o tym nie słyszały w skrócie napiszę, że chodzi o to aby podczas jednego tygodnia wstrzymać się od korzystania z kolorówki. Zero podkładu, zero cienia do powiek, zero różu, bronzera, zero tuszu do rzęs, kredek itp. Pewnie niektóre z Was pomyślą: „a co to za problem?”. Przecież niektóre dziewczyny nie malują się w ogóle lub nawet nie zwracają uwagi na make-up i traktują to bardziej jako dodatek a nie obowiązek. Otóż jak się okazało to nie taka łatwa sprawa. Śledziłam komentarze pod ich filmikami i chciałabym podzielić się z Wami moim zdaniem.

Malować zaczęłam się już jako nastolatka (naprawdę nie pamiętam, ile miałam wtedy lat), ale oczywiście mama twardo zabraniała mi nadużywania niektórych kosmetyków z wiadomych powodów. Używałam głównie odżywki do rzęs, dokładałam z czasem trochę cienia a w końcu na tyle przekonałam siebie i mamę, że zaczęłam używać delikatnego podkładu i tuszu do rzęs.

Jednak taki naprawdę i full make up zaczęłam stosować od momentu jak wkręciłam się w tego całego YT :) Teraz pytanie, czy naprawdę musiałam bawić się tymi wszystkimi kolorowymi kosmetykami, pędzelkami i szczoteczkami? Otóż do pewnego czasu nie musiałam stosować podkładu bo cerę miałam nawet ok. jednak jeżeli chodzi o oczy to rzadko wychodzę z domu jeżeli nie mam ich pomalowanych. Uwarunkowane jest to tym, że mam bardzo podkrążone i sine oczy. Zazdroszczę dziewczynom, które mają jednolitą skórę wokół oczu a nie tak jak ja nieestetyczną, ciemną obwódkę. Ta bardzo mi utrudnia życie, ale radzę sobie z tym.

Oczywiście nie maluję się jak np. przebywam na działce lub planuję opalać się (jedna z moich koleżanek to nawet na plaży nakładała podkład i tusz do rzęs – paranoja). Jednak gdy wiem, że będę się z kimś widzieć (i nie jest to ktoś z rodziny) to nie potrafię wyskoczyć do ludzi niepomalowana. Nie chodzi o to, że jestem mało pewna siebie lub czy nie akceptuję siebie. Chyba bardziej myślę w taki sposób że wyglądam bez makijażu na zaniedbaną i zmęczoną. A każdy przecież lubi wyglądać pięknie i nienagannie. Widać wszystkie moje niedoskonałości cery a w makijażu chyba chodzi o to aby je maskować i podkreślić nasze atuty.

Uważam, że makijaż nie jest zły (oczywiście ten nieprzesadzony). Jak ktoś chce to się maluję, jak ktoś nie chce lub nie musi to nie. Indywidualna sprawa. Rozumiem dziewczyny, które nie wyobrażają sobie wyjść z domu bez makijażu i cieszę się, że są jeszcze osoby, które nie traktują make-up’u jako obowiązek. Trzeba znać granicę i nigdy nie przesadzać z nadmiarem.

I tu muszę się do czegoś przyznać, nie wiem czy to jest to spowodowane właśnie tą akcją czy nagle poczułam potrzebę nie uzależniania siebie od makijażu :) Może to też być spowodowane zmianą pogody i tym, że słońca jest coraz więcej i żal zakrywać skórę. Czuję się fajnie, jak nie muszę rano rozpoczynać mój codzienny rytuał bo niestety czasami jest to dla mnie niemiły obowiązek. Coraz bardziej podobam się sobie jak nie mam podkreślonych kości policzkowych, jak nie mam nałożonego starannie różu i bronzera, gdy podkład i puder nie zakrywają mi całej twarzy :) Śmiesznie to zabrzmi, ale czuję się jakby wolna i mam więcej czasu ;) W tygodniu raczej nie planuję pozbyć się makijażu zupełnie, ale chciałabym w weekendy dać szanse mojej cerze odpocząć od tych wszystkich kosmetyków.

Wy też tak macie, że jak nie malujecie się dłuższą chwilę (np. na urlopie) to stan Waszej cery poprawia się i znikają przebarwienia?

Jestem ciekawa co Wy o tym wszystkim myślicie?